Δράση 1^η: Τοποθετούμε λευκά χαρτιά Α0 σε κεντρικά σημεία της πόλης, όπου ζητάμε από τους περαστικούς να γράψουν ή να αποτυπώσουν κάτι, οτιδήποτε.

Δράση 2^η: Αναρτούμε σε πολλά διαφορετικά σημεία του κέντρου, πινακίδες με διάφορα σχόλια ή προτροπές. Για παράδειγμα ΜΗΝ ΠΑΤΑΤΕ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ, ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ, ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΖΕΤΕ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ περιμένοντας να παρατηρήσουμε τις όποιες αντιδράσεις.

Το ταξίδι στην ψευδαίσθηση προσεγγίζει εκλάμψεις νοσταλγικής αναπόλησης μιας ανώδυνης εποχής αθωότητας, μια υπερρεαλιστική παλέτα όπου ο χρόνος δεν είναι συμβατός, παύει να υπάρχει. Είναι η απώλεια του τόπου όπως έχουμε συνηθίσει να τον αντιλαμβανόμαστε. Ο τρόπος σκέψης αλλάζει, η πραγματικότητα αντικαθίσταται από πραγματικότητες, ο χώρος ενέχει κι άλλους χώρους, η απώλεια του métier…

Όλα ξεκινούν από την ίδια αφετηρία: Το παιχνίδι εναλλαγής της πραγματικότητας με τη φαντασία. Η δημιουργία αναφέρεται και συνδιαλέγεται με πραγματικότητα, εμπνέεται και ισορροπεί με φαντασία.
Η πραγματικότητα μπορεί να είναι διαφορετική απ’ ότι φαίνεται ή να φαίνεται διαφορετική απ’ ότι είναι. Έχει τελικά κάποια συγκεκριμένη μορφή; Προϋποθέτει την υλική υπόσταση ή απλώς την υπονοεί; .B.